Christophe Ngimbi

Vele jaren geleden besloot ik, samen met mijn vrouw en een aantal vrienden, me in te zetten voor mensen in Congo. Waar dat idee vandaan is gekomen, zult u begrijpen wanneer ik iets van mijn leven met u deel.

 

Mijn naam is Christophe Ngimbi. In 1975 werd ik geboren in Kinshasa, de hoofdstad van de Democratische Republiek Congo. Een prachtig land in het hart van Afrika, helaas behoort het vandaag tot één van de armste landen ter wereld. Ik groeide op in een groot, warm, maar ook arm gezin in de havenstad Matadi. In 1993 raakte ik verwikkeld in politieke problemen en moest ik het land ontvluchten. Ik had geen keuze, het was leven of dood. Verstopt onder in een groot schip ben ik naar Europa gekomen. Niet wetende welke wereld ik tegemoet zou gaan. Met wat pinda’s, een rol maniok en veel water probeerde ik de lange reis te overleven. Alleen, onderin het donkere ruim van het schip, sprak ik met de God die ik niet eerder toeliet in mijn leven. Ik beloofde dat, als Hij mijn leven zou sparen, ik Hem voortaan zou dienen en mezelf in zou zetten voor kinderen die achterbleven in uitzichtloze situaties. Na zeventien dagen kwam ik aan in Europa. Ziek en gebroken, het licht kon ik niet meer verdragen, maar…ik was in leven!

 

De eerste jaren in Nederland heb ik erg moeilijk gevonden. De asielprocedure, een andere taal, een totaal andere cultuur en een vrijheid die ik niet gewend was. Ik moest opnieuw beginnen. Jarenlang heb ik geen enkel contact meer gehad met “thuis”. Bellen was bijna onmogelijk en brieven kwamen niet aan of bleven ongeopend. Wel hoorde ik af en toe via landgenoten iets over mijn familie, zo ook dat mijn moeder in 1994 overleden was. Dankbaar ben ik dat ik mijn vrouw Mirjam leerde kennen. We trouwden in 1997 en God schonk ons drie lieve jongens: Peter, Rik en Jesse. En tenslotte een prachtig meisje Roos, vernoemd naar mijn moeder. Ik ben reuze trots op hen!

 

Soms voel ik me als Jozef, die in de put gegooid werd, verkocht werd en in de gevangenis heeft moeten zitten. God leidde zijn leven op een bijzondere manier. En zo ook dat van mij. Ik was een straatkind, kind soldaat en had politieke problemen. God haalde mij uit de gevangenis, deed mij ontsnappen aan de doodstraf en maakt mij nu tot iemand die iets mag betekenen voor mensen in nood in Congo. Samen met mijn vrouw en een team van zeer betrokken Nederlanders kan ik me inzetten voor straatkinderen. Wat maakt het me blij er voor hen te kunnen zijn en iets van Gods grote liefde door te kunnen geven! 

​